Licht & Letter
  • Home
  • Reisfotografie
    • Steden / Cities >
      • Rotterdam
      • Parijs
      • Berlijn
      • Kopenhagen, Aarhus
      • Toronto
      • Boston
      • Sydney
      • New York >
        • New York
        • Occupy
    • Noorwegen
    • IJsland
    • Frankrijk, Saint-Tropez
    • Australië
    • Canada
    • U.S.A. >
      • U.S.A. Lower 48
      • Alaska
  • Gedichten/Poetry
  • Groningen
    • Westerwolde >
      • Westerwolde
      • Kloosterkerk Ter Apel
    • Harssensbosch / Paddepoel
  • Ameland
  • Contact

Gedichten

​​

en alles wat ik voel

​buiten liefde
grenst aan meedogen
want inleven
echt
dat kan ik niet
zonder zelf
het leven te laten
aan hen
die het niet deert​


​​Veteranenvenster

Toen mijn vader
vanuit zijn woning,
nog aangeleund
tegen het Bildtse leven,
uit dacht te kijken
​over de rode daken

van Ommen,
was ik dankbaar
dat het niet de dessa's waren
waarin hij langzaam verdronk.

Rekenles

​​Als je niet meetelt
met de rest,
maar liever een liedje
zingt voor de juf
terwijl je op een tafel zit
in plaats van ze
op te zeggen.

Ondertussen de uren, dagen, maanden, jaren
telt,
totdat je met haar
trouwen kunt.

​Dan ben je toch mooi
het rekenwonder
​van de klas.



 Boulder
​
 They are travelling together,
 done so for ages,
 their movement unseen
 by those short on time.
 Moss hikes on their backs,
 like barnacles on a wale,
 surfacing for a moment
 in an endless field of grass.

   



     AZC

​
     Vanachter glas
     gehuld in lood
     kijkt hij uit
     over de bieten:
     gerooid en gestapeld
     als de hoofden
     op de velden
     van zijn vaderland.

     Brommer
       (voor hait)

      Op zijn blauwe Batavus,
      met een spatbord
      als een Romeinse helm
      waarop het gele plaatje
      fier de tegenwind doorsneed,
      spoedde hij zich
      met koplamp priemend 
      in het donker
      naar de kameraden,
      die bij aankomst,
      altijd, 
      in groten getale
      er niet waren,
      zodat zijn kracht
      geen macht verkreeg.

      'Weer meer bestuurders dan leden.'
​
Foto
A swarm of rain
sweeps the dark sea
stinging men 
on their toy boats,
while huge granite sails
appear before them,
cleaving clouds
amidst the cleansing foam
touching their souls with
another buzz:
Lofoten​

 
​     Weerbericht

     Ik omschrijf met het
     blauw van de lucht
     het wit van mijn wolken.
     Voel,    
     hoe ik in de tijd verdrijf,
     hoe de zinnen breken
     en het letters regent
     op het land -
     voor wie weer schrijft,
     nu ik ben verdampt.

​Liefdesgedicht
 
Haar haar
is als een wolk
van merels,
krullende halen
trillend
in de ochtendzon.
 
Haar haar,
een tooi van twijg
en zachte zoenen
waarin ik
flierefluitend
nestelen kon.

Golem

​Het leven tekent,
zit ons op de huid.
​Past dat niet het zelfbeeld,
dan wissen we het uit.

We kneden liever zelf
aan een rimpelloos bestaan.
Allemaal hetzelfde,
nog voor de dood
dat heeft gedaan.





De waterwandelaar
​
Bijbelsignaal
​Brug vrijhouden


​
​
​Famous first two sentences of my novel.

‘I’ve got all the keys to all the cars in this trailerpark’, he said, ‘so I guess that makes me the king around here.’
‘I only know of one king’, she answered, ‘and that’s Elvis - and I do not see no Elvis around here.’

Na je dood word je geleefd.

Borderline

The night knows no horizon.
It is,
what you are
inside your head.
​Afraid
​to draw the line.
        Sprookjesbos 

        Als kleine jongen
        kreeg hij snoepjes,
        ving hij strooigoed
        van de Sint.
        Groeide moedig verder,
        maar bleef wonen
        in het kind.

        Ik vond hem op een bankje,
        elfje in het bos.
        De zon met stralen strooiend,
        blinkend rijwiel
        op het mos.

        Onbevangen snoepend
        zag hij mij daar staan.
        Op zijn wenken ging ik zitten
        en mat mij vleugels aan.
  
        Wachtend op zijn wijsheid,

        keek ik naar opzij:
        Vliegensvlug bleek hij vertrokken
        en die fiets, die was voor mij. 



Herfst
 
Het braken en kraken
van land en hout
Het rotten,  verkrotten
van de zomer oud
Het buigen en ruigen
van riet en lucht
Het kleuren van fleuren
een zomerse zucht
                                         
Ruik nog het leven
de belofte van dood
Weggaan is geven
wat de zomer je bood.


  Voorjaarsschoonmaak

  Bij de achterdeur
  staat mijn moeder.
  Uit lange laden
  staande op hun kant
  verjaagt ze het binnenste
  naar buiten:  
  opgeklopt stof
  in nieuwe lucht, 
  klaar om weer  te vallen.
  Maar in haar graf
  duurt de winterslaap.


                       Lak
                  Zonder lak aan het bestaan
                  is het bladderen en vergaan.

    Selfie at the Niagara  

     Before the fall

     facing himself
     he suddenly realized
     that he had been one
     of the billion backdrops
     in other people's lifes.


Foto

​Hogeland
Paardenbloem
graast door gras.
Geel het veld
wars gewas.

Boterbloem
smeert de dijk.
Als de zee
zacht het slijk.

Stokroos bloeit
rode muur.
Links het huis
langzaam uur.

Licht het land
zware klei.
Lied van Staal
hard maar vrij.

Ezinge
‘Naar Japan’
  
Daar zit je aan het raam
een leven later
aan dezelfde tafel
kijkend over de zee: ‘Naar Japan’
zei  je ooit.
 
Ik bezweer ‘Naar Japan’
en durf dan pas te zitten
op je stoel
kijkend over de zee: naar onszelf,
de tijd ertussen.
 
Ik ben blij dat je gebleven bent
terwijl ik leefde
met wat komen ging
wetend dat ik wachtte
veilig, kijkend over zee.
 
Ik ben blij dat je gekomen bent
wachtend op het leven
dat geworden is
wetend dat ik leefde
zoekend, ‘naar Japan’.
 
Wickaninnish Restaurant, Vancouver Island

Foto
Foto

  
      Stamboom


        Niet meer reiken,
       opgehemeld, tussen takken.  
       Niet meer wroeten,
       ongegrond, tussen wortels.


       Ik koester
       en kerf mijn hart.

​Klankbeeld
Ik lees het woord,
​hardop,
maar ken het niet.
Hoeft ook niet.
Het past bij
wie het hoort -
als muziek
om naar te kijken.

Haalfschaaid, wos zun, 
sloa k n moal rechtsòf. 
Nooit meer op 
nooit meer deel. 
Nou vot din mor, 
in t Noorden, 
veur ainmoal nog.


​Deur Wia Jager in t grunnegers
vertoald gedicht van Herman
Janssen ('Noorderzon'):


​  Het Bildt
 
   Blauwe klei op rij
   omgekeerd
   golvend naar de  zee. 
   Waar grijs getij
   zijn voren trekt,
   land verwekt,
   Bildt ontdekt.


                         Time
 
                         Standing at the rim
                         of the canyon
                         it does not notice you
                         You’re not there


Foto


        Het bed.
 
          Op het kerkhof
          wist hij haar niet,
          maar in hun bed
          droomde hij haar,
          was ze van hem.
 
          Ze stond niet op,
          weigerde hem
          hun nieuw begin.
          Hij kon zijn lief
          niet weer winnen.
 
          Zijn kinderen
          verhaalden steeds
          van moeders dood,
          hij van het bed
          dat haar omsloot.
 
          Verbinding zoek
          met vrouw en kind.
          De  waan van hoop
          van wie bemint.

          Sint Annaparochie
​      
     Pypskoft 
         (voor pake)
 
     Verdreven van het Wad
     staat Neptunes in ‘t veld
     de drietand onder loof
     de vruchten opgeweld,
     Werk tussen de regels.
 
     De zoekers volgen
     als schepen in klei
     boegmorenen duwend
     ze toornen boven mij.
     Kind tussen de regels.
 
     Dan wordt de rug gerecht
     de leeuwerik gehoord
     pypskoft naast de kist
     het leven ongestoord.
     Mens tussen de regels.
 
     Gebleven is dat woord
     na het zinken van de kist
      ‘pypskoft’ - geef het door
     voordat het wordt vermist.
     Leef! tussen de regels.


​Ochtend

 
Nevel op poten
in natte klei
hangt stil en loopt
in grijze wei.
 
De wind wacht even
voor ‘t rode licht -
natte slierten om
bol gezicht.
 
Dan blaast ze zelf
(een ochtendzoen)
het polderlicht op
weidegroen.


​Berliner Dom
 
Onder haar koepel
brand ik van verlangen
een kaarsje
en gaat hoop op
in rook
bij gebrek aan woorden
raak ik buiten zinnen

              Caribou blues
              (you know: ta ta ta ta TA)  

              I was standing on my tundra
              happily grazing away
              Minding my own business
              no work - all play

             I heard them coming
             click - clicking away
             Damned paparazzi
             got to keep them at bay

             solo (I wish..)

            Mind your own business
            got nothing to say
            Damned paparazzi
            not going away
            Damned paparazzi
            are here to stay

           Norway

Foto

Zingeving
                               

Als  er geen punt  is,
wat is dan de zin?


Proudly powered by Weebly
  • Home
  • Reisfotografie
    • Steden / Cities >
      • Rotterdam
      • Parijs
      • Berlijn
      • Kopenhagen, Aarhus
      • Toronto
      • Boston
      • Sydney
      • New York >
        • New York
        • Occupy
    • Noorwegen
    • IJsland
    • Frankrijk, Saint-Tropez
    • Australië
    • Canada
    • U.S.A. >
      • U.S.A. Lower 48
      • Alaska
  • Gedichten/Poetry
  • Groningen
    • Westerwolde >
      • Westerwolde
      • Kloosterkerk Ter Apel
    • Harssensbosch / Paddepoel
  • Ameland
  • Contact
​